Το κόσμημα ως είδος Λαϊκής τέχνης αλλά και ως έκφραση καλλωπισμού, υπάρχει από την απώτατη αρχαιότητα σε όλον τον πλανήτη. Η ονομασία προέρχεται από το ρήμα κοσμώ που σημαίνει στολίζω.
Πρόκειται για μια μορφή καλλιτεχνικής δημιουργίας που συνδέεται με την πανάρχαια και πανανθρώπινη ανάγκη για καλλωπισμό και αντανακλά τις πνευματικές και αισθητικές αξίες του ανθρώπου σε όλες τις φάσεις της ιστορικής του διαδρομής. ήδη από την αρχαιότητα στον ελληνικό χώρο παρατηρούνται τεχνικές όπως η σφυρηλάτηση, η εμπίεστη εργασία σε λίθινες, ξύλινες και χάλκινες μήτρες, η εγχάραξη, η χρήση σταμπών για τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα, η χύτευση με τη μέθοδο του "χαμένου κεριού", η χύτευση σε μήτρες, η συρματερή τεχνική και η τεχνική της κοκκίδωσης.
Οι δύο τελευταίες τεχνικές απαιτούσαν υψηλή επιδεξιότητα και ήταν γνωστές στη Φοινίκη και την Ετρουρία. Η κοκκίδωση έφτασε σε υψηλό επίπεδο ομοιομορφίας και ευθυγράμμισης των κοκκίδων, στη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ., στη Ρόδο. Η συρματερή τεχνική χρησιμοποιήθηκε πολύ επιτυχημένα σε μία σειρά από σκουλαρίκια του 6ου αιώνα π.Χ. στη Μακεδονία. Πηγή: http://www.ime.gr/.../gr/culture/345arts_metal_jewelery.html και https://greekcultureellinikospolitismos.wordpress.com/...